Monday, January 7, 2013

Anton Goudsmit - New Rotterdam Jazz Orchestra in Porgy en Bess

Geslaagd nieuwjaarsconcert in een vol Porgy en Bess (Terneuzen) Anton is gewoon een heel lekker wijf .... op de gitaar dan (uitspraak: Eric Vloeimans) 
Hans Koert

Wie van mening is dat de jazz op sterven na dood is, zat afgelopen weekend waarschijnlijk zondagmiddag thuis in z'n luie stoel of te dutten in Porgy en Bess (Terneuzen). Het New Rotterdam Jazz Orchestra, een orkest met vele bazen, zoals in de aankonding de structuur van het orkest samengevat werd .... en zelfs één die Baas heet, doelend op de jonge gitarist Reinier Baas, blies iedereen die daaraan nog twijfelde, wakker .....
  • Op zondagmiddag 6 januari 2013 werd het traditionele nieuwjaarsconcert van Porgy en Bess opgeluisterd door The New Rotterdam Jazz Orchestra met als speciale gast gitarist Anton Goudsmit.  
Anton Goudsmit ( foto: Hans Koert)

  • Anton is gewoon een heel lekker wijf .... op de gitaar dan, beweerde Eric Vloeimans twee-en-een-half jaar geleden tegen Remco Takken, om het daarna snel te relativeren: ....  God, wat zeg ik nou, dat wordt natuurlijk de kop van het artikel. Maar het is gewoon de waarheid. ( bron: Spelen als de duivel - Boy Edgar Prijs - Anton Goudsmit -Remco Takken ( Jazz Bulletin april 2010 - no. 75)
Dat het orkest geen jazzorkest is in de traditionele zin, bleek al meteen tijdens de openingsnummers, zoals Anton's 050 en Carma-tic, waarbij Cyrille Oswald op een bamboefluit de toon zette. Een schijnbaar ongeorganiseerde chaos, een doorgeven van klankpatronen en aanstekelijke funky ritmen met twaalf musici, die, blijkbaar vergeten waren, met name de blazers, een vaste plek op het podium te reserveren ..... Zelfs de aankondigingen leken ietwat ad-hoc te gebeuren ...... Met Zal ik dan nu maar wat zeggen .... probeerde Anton op een gegeven moment de leiding naar zich toe te trekken - zo gaat dat met een collectief.



 Louk Boudesteijn en Miguel Boelens ( foto: Hans Koert)

Het Rotterdam Jazz Orchestra werd opgericht in 2004 en speelde big band jazz als vast huisorkest van De Doelen. Geleid door trompettist Rob van de Wouw, trombonist Louk Boudesteijn en bassist Johan Plomp werd vorig jaar het roer omgegooid. Net als zoveel big bands, monsterlijke gedrochten als het op financieën en organisatie aankomt, werd de noodzaak gevoeld om op een andere manier invulling te geven aan het orkest - geen grote statische organisatie meer, maar een collectief, dat, in wisselende samenstellingen, van elk concert een feest gaat maken .......... Anton Goudsmit, die de afgelopen weken als gast meespeelde, past daar uiteraard perfect in ...... Andre Dadi vatte Anton's energieke spel in een artikel getiteld Als het maar geinig blijft! (Jazz (voorjaar 2009)) als volgt samen: Voor het publiek levert dat naast briljante muziek een uiterst amusante podiumact op, iets wat een zeldzaamheid is binnen de nogal statische, hedendaagse jazzscene. ..... Misschien ligt daar wel de kracht van dit collectief, al was het in het begin van het optreden even zoeken naar de juiste balans (en plek op het podium, zo leek het).


Rob van de Wouw (foto: Hans Koert)


De musici kregen, zoals het in een collectief behoort, allen de kans om zich te profileren met eigen composities. Rob van de Wouw, trompettist, bijvoorbeeld, die met zijn cd Tunnelvision de Jazzism Publieksprijs 2010 won, bracht het nummer Starchild in en van Anton kregen we, als afsluiting van de korte eerste set, zijn een-na-beste nummer (volgens de band) Boom-Petit, dat Anton voor het eerst in Porgy en Bess speelde in februari 2004 met het Fungimundi Trio (Eric Vloeimans - Ernst Reijserger en Anton Goudsmit)



Anton Goudsmit (foto: Hans Koert)

Anton Goudsmit: geboren in Haarlem, april 1967, verhuisde op achtjarige leeftijd naar Laren waar hij gitaarles kreeg van Maarten van der Grinten. Anton Goudsmit ging naar het Amsterdams Conservatorium, waar hij in 1995 afstudeerde. Begin jaren negentig maakt hij zijn debuut bij een jonge Eric Vloeimans, waarmee hij in 1992 werd vastgelegd op de cd No Realistics.  Vanaf de oprichting in 1994 is hij lid van the New Cool Collective. Deze laatste band maakte veel indruk tijdens een concerttour, een paar jaar geleden, met Jules Deelder. In 1995 formeert hij zijn eerste eigen kwartet (met o.a. Yuri Honing), dat gevolgd werd door Drumless Dog, Goudsmit, Trujillo, Vierdag & Vink (waarmee hij in juni 2007 optrad tijdens het Scheldejazz)  dat uiteindelijk omgedoopt werd tot de succesvolle Ploctones.
Van alle prijzen, die Anton in de loop der tijd mocht ontvangen, is de Boy Edgar Prijs in 2010 de meest prestigieuze.

Johan Plomp (foto: Hans Koert)

Anton Goudsmit, gekscherend wel eens met een stuiterbal vergeleken, publiektrekker bij uitstek vanwege zijn aanstekelijke energieke spel, hield zich tijdens het concert relatief rustig ..... waarschijnlijk door de beperkte ruimte op het podium.  
Juliane Gralle (foto: Hans Koert)

De tweede set werd geopend met een nummer, waarvoor Juliane Gralle van haar kruk en uit haar hoek mocht komen om met haar tuba te soleren. Juliane, die behalve tuba ook bastrombone, marimba en trompet speelt, was samen met baritonsaxofoniste (en ook actief op de basklarinet) Tini Thomsen, verantwoordelijk voor een stevige bas - een basis, dat door de klankkleur van tuba en baritonsax / basklarinet voor mij een wezenlijke toevoeging in het orkest was.

Tini Thomsen ( foto: Hans Koert)

Ook Tini, ten onrechte weggestopt achter een muur van collega's, soleerde tweemaal op bariton ... Ze hadden niets anders ... vertrouwde Anton me gekscherend toe, toen ze samen in de pauze het podium verlieten: We moesten het er maar mee doen, refereerde hij aan de jeugdige verschijning ....

Miguel Boelens ( foto: Hans Koert)

Zo kregen alle musici gelegenheid zich te presenteren - Trombonist Louk Boudesteijn, leider van de band Fullduplexx, gooide er een luchtig walsje tegenaan, evenals Miguel Boelens en Bart Wirtz die op saxen indruk maakten met hun eigen werk.

Reinier Baas ( foto: Hans Koert)

De ritmesectie, bassist Johan Plomp, slagwerker Mark Schilders en in mindere mate Reinier Baas, de jonge veelbelovende gitarist, die volgend jaar zichzelf als Young Vips samen met Morris Kliphuis, de hoornspeler, in een serie dubbelconcerten mag presenteren, zorgden voor een stevige groovy beat, die tot bewegen uitnodigde.

Bart Wirtz (foto: Hans Koert)

De kracht van dit collectief, dat me bij tijd en wijlen deed denken (op het gevaar af appels met peren te vergelijken) aan groepen als The New Cool Collective, The Liberation Orchestra of de Flat Earth Society, ( dat begin februari naar Porgy en Bess komt) ligt dan wellicht ook in de ongedwongenheid en het plezier, dat de afzonderlijke leden hebben in het spelen in dit orkest .....  een dozijn enthousiaste musici, die samen muziek maken .... met minimale afspraken en veel vrijheid .... soms de diepte in, maar ook pretentieloos inspelen op het publiek met funky ritmen en pakkende thema’s ... een feestje voor musici en publiek ...... 


Anton Goudsmit en the New Rotterdam Jazz Orchestra "back stage" ( foto: Hans Koert)


En terwijl het collectief zich na afloop terugtrok, na een toegift uiteraard, zong het publiek nog enige tijd in koor het thema van het laatste nummer, dat in het volle Porgy en Bess was blijven hangen ..... ten teken dat het nog niet over mocht zijn ..... Leuk toch, dat het publiek bleef doorzingen ..... vertelde Anton me na afloop ... dat zal ik niet snel vergeten.

Hans Koert
Volg de Keep (it) Swinging blog via Facebook of vraag haar gratis maandelijke nieuwsbrief.

Anton Goudsmit en het New Rotterdam Jazz Orchestra mochten het nieuwe jaar in Porgy en Bess (Terneuzen)openen en dat deden ze met verve. Anton Goudsmit, in 2010 winnaar van de Boy Edgarprijs, had veel jazzliefhebbers naar Porgy en Bess gelokt en samen met het publiek en de muzikanten bouwden ze een feestje ........ Een mooie opstart voor nog veel meer moois in Porgy en Bess ........


 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

No comments:

Post a Comment